Galeria zdjęć z turnieju

W dotychczasowej historii Turniejów Szachowych Akademii Szachowej w ZS 26 nie było zawodnika, który wygrałby dwa turnieje główne. 6 turniejów - 6 różnych zwycięzców. Trzy razy na podium stawał Marek Olszewski (Chemik Bydgoszcz) - 1 złoty medal, 1 srebrny medal, 1 brązowy medal. Dwa srebrne medale wywalczył Piotr Szybowicz (AZS UKW Bydgoszcz).

Relacja Jarosława Wiśniewskiego z Nakła

Nowością było przeprowadzenie zawodów dla przedszkolaków, jednak frekwencja tego turnieju była mizerna, gdzie na liście startowej zameldowało się „aż pięciu mocarzy” o łącznej wadze około 56 kilogramów (z ciuchami). Wobec niekorzystnego splotu wydarzeń, bo o bojkocie trudno tutaj mówić, postanowiono tych najmłodszych włączyć do wyższego rankingowo turnieju D (przedział rankingowy 1000-1250), gdzie mogli powalczyć z nieco bardziej „obytymi” w szachowych szrankach kolegami i koleżankami.
Sekcja Szachowa NOK Nakło przerzedzona ostatnio złośliwościami losu, wyjechała na zawody w czteroosobowej ekipie tj. rwące się do gry jak konie do Wielkiej Pardubickiej rodzeństwo Magda i Marcin Rydzyńscy oraz malutki ciałem ale wielki duchem do gry -  filigranowy Wiktorek Wiśniewski (wchodzący na stojąco pod lodówkę). O opiekunie nie będę się rozpisywał, bo nie odegrał on w dalszym przebiegu tej historii żadnej ważniejszej roli… no prawie żadnej, nie licząc „opie…” tzn. konstruktywnej oceny gry swoich podopiecznych po partiach. Najpierw jednak opłacono chorendalne jak na średnie płace krajowe „wpisowe” do zawodów, zbierane w pocie czoła podczas kwest kościelnych i na festynach, gdzie drugą połowę uzyskano ze środków unijnych z Regionalnego Programu Operacyjnego „Kapitał Ludzki” (żart oczywiście).
Sędziowie zawodów nie mogli się ostatecznie zdecydować, co do ilości rozgrywanych rund, jednak po ciężkich negocjacjach stanęło na tym, że małolaty zagrają 6 rund z czasem 30 minut na partię dla zawodnika.
Pierwsza runda należała w całości do nakielan, którzy z kompletem zwycięstw dość łatwo zakończyli ten etap turnieju. W drugiej rundzie nadal niezawodni jak radziecka wołga było rodzeństwo Rydzyńskich. Niestety nie poszło Wiktorowi, który wpadł na 13 letniego Dominika Sujkowskiego (jak się później okazało zwycięzcę turnieju D), jednak wygraną tą torunianin opłacił ostrą pracą umysłową, która przyniosła efekt dopiero w końcówce partii.
Trzecią runda dostarczyła emocji w postaci bratobójczego pojedynku młodych Rydzyńskich, gdzie Marcin wykorzystując wcześniej wypracowaną taktykę psychiczną pokonał siostrę Magdę. Od tego czasu gra Magdzie już nie szła, bo wiadomo nie od dzisiaj, że pojedynki rodzinne czy przyjacielskie rozgrywa się najtrudniej. Co do gry Marcina musze dodać, że osiągnięty wynik był dużo lepszy niż sama gra, o czym niejednokrotnie mu napominałem. Jednak jak jeszcze popracujemy nad strategią, to powinien już niebawem osiągnąć jeszcze wyższą kategorię szachową. Pechowa porażka z Sujkowskim (dotknięcie figury, przegrywające pozycję i dalej partię, przy wcześniejszej przewadze gońca) pokazuje, że gorąca głowa Marcina przeszkadza mu jeszcze w lepszej grze. Nie było to jednak na tyle brzemienne aby starszy z Rydzyńskich, nie otrzymał na bydgoskich zawodach wyższej kategorii szachowej (z posiadanej wcześniej V kategorii otrzymał IV), no może poza pucharem.
W trzeciej rundzie ponownie przegrał Wiktor, jednak jego przeciwniczką była licealistka 16-letnia Agnieszka Rżany, zdobywczyni 3 miejsca w turnieju. Mój padawan            (w terminologii Gwiezdnych Wojen – „uczeń”) zagrał zgodnie z sugestią otwarcie polskie, co pozwoliło mu na wywalczenie pionka przewagi w debiucie i lepszą pozycję do gry. Niestety nieprzemyślany ruch spowodował w końcówce partii oddanie hetmana i w konsekwencji – przegraną. Zawiedzionym czytelnikom spieszę donieść, że maskotka turnieju już do końca zawodów partii nie przegrała, młócąc rywali jak mokre żyto. Wywalczone w 6 rundach 4 punkty, dały Wiktorowi 9 miejsce w turnieju D, jednak pierwsze w rywalizacji przedszkolaków. Szkoda, że organizatorzy poprzestali na 6-ciu rundach, gdyż wówczas aż 7 zawodników legitymowało się 4 punktami w dorobku (od 3 do 9 miejsca), i niewątpliwie jeszcze jedna runda wyjaśniłaby kilka niewiadomych. O podziale miejsc 3-9 zadecydowały zatem punkty pomocnicze (Bucholz).
Na 10 miejscu ostatecznie wylądowała nasza najpiękniejsza reprezentantka Magda, która potrzebowała kolejnych dwóch rund na dojście do siebie po partii z bratem. Magda grała naprawdę przyzwoite szachy, jednak zdarzały się niestety momenty dekoncentracji podczas których, dokonywała złych wyborów. Poprawa w warsztacie szachowym Magdy jest jednak widoczna (tak jak i gra jej brata), co być może – nieskromnie przyznam – jest poniekąd zasługą zajęć szachowych, jakie prowadzę w każdy czwartek w Nakielskim Ośrodku Kultury w godzinach 18.00 – 20.00 (NIEODPŁATNIE!!!).